TV reclame is uit de tijd, lijkt de tendens. Toch is dat niet bepaald waar, gezien de cijfers. Neem het programma ‘Ik vertrek’, hoewel het geen reclame betreft, heeft het indirect toch ergens dat effect. De families die gevolgd worden tijdens hun levens veranderende besluit elders een bestaan op te bouwen, mogen na afloop rekenen op zeer langdurige klandizie is gebleken.
‘Netflixen’ mag inmiddels een werkwoord geworden zijn: lineare TV is bij lange na nog niet dood en dat merken ook de reclamemakers.
Nog steeds heeft met name de NPO dijkers van programma’s en kan het NOS journaal dagelijks op ruim een miljoen kijkers rekenen, evenals Pauw bijvoorbeeld en ‘Heel Holland bakt’, of ‘Boer zoekt vrouw’. Maar ook Tros Radar zit vaak dik boven een miljoen kijkers. Over die laatste gesproken, hier wordt jaarlijks de ‘Loden Leeuw’ uitgedeeld aan de ‘irritantste tv-reclame’, gekozen door de kijkers van het programma.
Eyelove
Vorig jaar mocht brillenzaak “Eyelove”, met de lange en welbekende uithalen van Rene Froger, rekenen op ‘de Loden Leeuw’. Eyelove won dus in 2018 de Loden Leeuw. Maar had het spotje al met al ‘Eyelove’ windeieren gelegd? Uit het interview met de Volkskrant blijkt zo ongeveer het tegendeel. Soms lag de website van Eyelove plat na bepaalde tv-uitzendingen, waar het spotje rondom getoond werd. Maar ook in andere media werd over het spotje gesproken, of werden bepaalde elementen hieruit gepersifleerd. Een veelbesproken spotje dus.
Ja, irritant (wij kunnen er ook niet omheen), maar uiterst effectief! Eyelove wilde naamsbekendheid opbouwen en die missie lijkt vooralsnog geslaagd … met irritante commercials. TV-reclame is dus niet bepaald dood, zoals sommigen wel eens lijken te denken.
Lidl
Ook op andere manieren kunnen (al bekende ketens) behoorlijk opvallen. Zo leek half Nederland te vallen over supermarktketen Lidl. Aanleiding? Lidl benoemt het woord ‘kerst’ nauwelijks tot niet in hun ‘feest-folder’ van december (in de Lidl folder vorige week). Het woord kerst lijkt te zijn ingeruild voor de neutrale benaming ‘feest’ door Lidl, waar ook IKEA deze richting op neigt. Het achterliggende doel lijkt te zijn om alle Nederlanders, uit alle windstreken van de wereld, aan te spreken met het woord ‘feest’ in plaats van ‘kerst’, want ‘kerstmis’ is immers een christelijke viering van oudsher. Feest, of kerst; het ligt gevoelig in Nederland, waar voorafgaand al het hele najaar gesproken wordt over de kwestie ‘Zwarte/ of roetveeg Piet’. Wordt kerst op den duur vervangen voor ‘feest’ of ‘december feest’, vraagt men zich hierdoor geërgerd af. Lidl werd i.i.g. door het slijk gehaald op bepaalde sociale media.
De kwestie kreeg veel aandacht in de media. Lidl en kerst lijken nu juist aan elkaar verbonden, nu de storm weer wat is geluwd.
Irritant, wat controversieel, of het maken van het een statement; allemaal aandachtsvormen die op zijn minst de naamsbekendheid opstuwen en het bedrijf weer eens goed onder de aandacht brengen.